Weg met die pijn

Ken je dat ook dat je graag iets wilt doen dat buiten je comfortzone ligt en dat je op het moment dat je daadwerkelijk stappen in die richting wilt nemen, er een spanning in je lijf ontstaat die niet plezierig is?

We doen er alles aan om spanning en onplezierige gevoelens te vermijden. We willen eigenlijk pijn vermijden en gaan voor plezier op de korte termijn.

We draaien in cirkeltjes en blijven het liefst bij het oude vertrouwde, omdat het onbekende wellicht vervelende situaties op kan leveren, zoals afwijzig omdat mensen het belachelijk of raar vinden wat we willen doen, of financiële onzekerheid, waardoor onze basisbehoefte wellicht niet voorzien wordt.

Stel je voor dat je dierbare mensen in je leven verliest, omdat ze afwijzen op datgene waar jij het diepst naar verlangt, of dat je je financieel niet redt en je uit je huis moet?

Dan maar het bij het oude vertrouwde laten toch?

Zo houden we onszelf in een houtgreep en laten we onszelf niet groeien tot wie we daadwerkelijk zijn en waar we toe in staat zijn. We leven niet onze ware, unieke zelf en passen ons aan.

Angst kan een slechte raadgever zijn en is soms niet op de realiteit gebaseerd. We interpreteren gebeurtenissen in ons leven, maar die interpretatie hoeft niet juist te zijn. Ze zijn vaak gebaseerd om eerdere interpretaties die bepaalde overtuigingen gevormd hebben.

We vragen onszelf niet meer af of deze overtuigingen eigenlijk wel kloppen en zo bouwen we onze manier van reageren voort op de basis die vaak helemaal niet klopt.

Een voorbeeld hierin is dat we heel snel invullen voor een ander wat ze over ons denken, terwijl dit helemaal niet waar hoeft te zijn. We hebben hierin een angst ontwikkeld die gebaseerd is op onze overtuiging, waardoor we die invullingen geven.

Wanneer mensen keer op keer dezelfde ervaring hebben in een bepaalde situatie, dan vormen ze een overtuiging, waardoor er een aangeleerde hulpeloosheid kan onstaan. Wat ze ook proberen, het wordt toch niks... en geven op.

Willen we iets veranderen in ons leven? Dan zullen we onze overtuigingen onder de loep moeten nemen.

Ook de manier waarop we reageren op bepaalde situaties bepalen hoe we ons voelen en hier komen onze innerlijke persoonlijkheden ook om de hoek kijken.

Vaak zijn er een paar dominante persoonlijkheden die ons leven beheersen. Welke zijn dit? Zit de optimist daarbij, die alles met een korreltje zout neemt en altijd weer mogelijkheden ziet? Of is dat het gekwetste meisje of jongetje in je die denkt dat er nooit genoeg is voor jou, of de innerlijke criticus die zegt dat het nooit goed genoeg is, zodat je er maar niet aan begint?

Zelfonderzoek is super belangrijk om jezelf vrijer te maken van angsten die je niet meer nodig hebt en lichter en vrijer te gaan leven.

Neem jij tijd voor dit zelfonderzoek? Misschien kun je war ruimte in je agenda blokken.

Ik wens je veel inzichten en innerlijke vrijheid!

Liefs,

Lucy