Mazurek Dąbrowskiego

Teksti muzikor i Mazurek Dąbrowskiego për piano.

Mazurek Dąbrowskiego është himni kombëtar i Polonisë. Tekstet origjinale janë shkruar nga Józef Wybicki në Reggio Emilia, në Italinë Veriore, midis 16 dhe 19 korrikut 1797, dy vjet pasi Ndarja e Tretë e Polonisë fshiu Komonuelthin Polako-Lituanez nga harta. Qëllimi i tij fillestar ishte të ngrinte moralin e legjioneve polake të Jan Henryk Dąbrowski që shërbyen me Napoleon Bonapartin në fushatat italiane të Luftërave Revolucionare Franceze. "Mazurek Dąbrowskiego" shprehte idenë se kombi i Polonisë, pavarësisht se i mungonte një shtet i pavarur, nuk ishte zhdukur për sa kohë që populli polak duroi dhe luftoi në emër të tij.

Muzika është një mazurka e paatribuar dhe e konsideruar si një "melodi popullore" që kompozitori polak Edward Pałłasz e kategorizon si "art funksional", i cili ishte "i modës midis borgjezisë së pasur dhe të pasurve". Pałłasz shkroi, "Wybicki ndoshta përdori motive melodike që kishte dëgjuar dhe i kombinoi ato në një strukturë formale për t'iu përshtatur tekstit".

Kur Polonia u rishfaq si një shtet i pavarur në vitin 1918, "Mazurek Dąbrowskiego" u bë himni i saj de fakto kombëtar. Ai u miratua zyrtarisht si himni kombëtar i Polonisë në vitin 1927. Ai gjithashtu frymëzoi këngë të ngjashme nga popuj të tjerë që luftonin për pavarësi gjatë shekullit të 19-të, si himni kombëtar i Ukrainës dhe kënga "Hej, Sllavët" e cila u përdor si himn kombëtar i Jugosllavisë socialiste gjatë ekzistencës së atij shteti.

Teksti

Jeszcze Polska nie zginęła

Kiedy my żyjemy,

Co nam obca przemoc wzięła,

Szablą odbierzemy.

Ref: Marsz, marsz, Dąbrowski,

Z ziemi włoskiej do Polski

Za twoim przewodem,

Złączym się z narodem.

Przejdziem Wisłę, Przejdziem Wartę,

Będziem Polakami,

Dał nam przykład Bonaparte,

Jak zwyciężać mamy.

Ref: Marsz, marsz...

Jak Czarniecki do Poznania,

Po szwedzkim zaborze,

Dla ojczyzny ratowania,

Rzucim się przez morze.

Ref: Marsz, marsz...

Mówi ojciec do swej Basi,

Cały zapłakany -

Słuchaj jeno, pono nasi

Biją w tarabany.

Ref: Marsz, marsz...